Circle of Live

Serene Stilte

Het is heel stil in de straat/in de wijk…… Naast alle versiering van huis tot huis heeft bijna iedereen de vlag halfstok hangen. Bijna iedereen, hier niet, de rood/wit/blauwe slingers wapperen wel volop, alles ter voorbereiding van het grote feest van bevrijding, maar aan de vlag ophangen op deze hele bijzondere morgen is niet toe gekomen. Hele andere dingen aan het hoofd, partner terug laten komen van werk, de 3 meisjes op laten halen door grootouders, weeën opvangen……….

De nacht was al onrustig maar het was nog veel te vroeg om te bevallen, 16 dagen voor de uitgerekende datum, dus partner gewoon naar zijn werk laten gaan om 7.30 uur. Maar hij was de deur nog niet uit en in de bus gestapt of het zette door. Mobieltjes waren er nog niet, dus was het wegpuffen tot hij op zijn werk was en de telefoniste van het bedrijf hem de opdracht gaf om direct weer terug naar huis te gaan. Rond 9 uur was hij terug, waren de meisjes al met grootouders mee en werd de verloskundige gebeld. Toen zij even later binnen kwam was de bevalling begonnen. Stil in eigen wereld werden de weeën opgevangen, zaten partner en verloskundige naast het bed te praten met elkaar, vroegen zij zich af wat te doen? Omdat de eerste bevalling uitgelopen was in een sectio (keizersnede) was er voor alle volgende bevallingen een medische indicatie en waren de andere kinderen in het ziekenhuis geboren. Nu moest dat ook maar de bevalling ging zo goed en de ontsluiting snel!

” Na de volgende wee gaan we even toucheren en kijken wat we gaan doen” zei de verloskundige. De pijn van heftige weeën wegpuffend bleek bij toucheren dat er volledige ontsluiting was, dus optie om naar het ziekenhuis te gaan was bijna onmogelijk. De weeën waren inmiddels niet meer te houden, de baby wilde eruit!

En in de serene stilte nog voor de middag werd een prachtige voldragen Zoon geboren : David > Koningskind……….

Het is 21.00 uur als ik in het gezin aankom, de bevalling is begonnen. Het is een voorkeursgezin, een eerste kind en de bevalling verloopt zeer voorspoedig. Alles is klaargezet, het is druk in de kraamkamer met de aanstaande vader, de moeder van de aanstaande moeder, een nichtje, de verloskundige en ik. Na enkele flinke persweeën word een prachtige Zoon geboren, twee keer omstrengeld maar door vakkundig en snel handelen van geweldige verloskundige kleurt het mannetje prachtige roze en begint flink te huilen. Het is 21.58 uur, nog geen uur was ik binnen. 2 uur voor de uitgerekende datum, Prachtig. Al ruim een week had ik op dit moment gewacht, het is altijd spannend, zeker als je weet dat jouw aanwezigheid bij de bevalling op prijs word gesteld, daar hou je rekening mee. Dan ben je dankbaar dat het zo voorspoedig verloopt en dat je erbij kunt zijn.

Na een half uur word ook de placenta geboren en kunnen we elkaar feliciteren.

De verloskundige en ik houden elkaar stevig vast en feliciteren elkaar met een oprechte hug.

25 jaar geleden, op 4 mei 1995, 50 jaar na de oorlog, in de serene stilte was zij de verloskundige die naast mijn bed zat en bij wie onze eerste zoon na 3 ziekenhuisbevallingen thuis geboren werd, zonder kraamverzorgende, alleen zij en mijn man waren daarbij. Nu, 25 jaar later feliciteer ik haar met de geboorte van haar kleinzoon en ben ik zo dankbaar dat wij dit samen (met al die anderen in de kraamkamer) mochten beleven. Zij was niet alleen de verloskundige maar werd bij deze zeer vlotte bevalling ook voor het eerst oma en daar was ik bij. De cirkel is rond, circle of live. Een mooie kraamweek gaat beginnen. De vlag gaat uit!