Home sweet Home

Thuis! Na een week ziekenhuis wil je niet anders. Maar soms loopt het heel anders dan je gedacht had. Het laatste kraamgezin moest door deze beproeving heen en het was heftig. Met zwangerschapsvergiftiging werd de bevalling ingeleid, tijdens bevalling liep de bloeddruk enorm op, kreeg kraamvrouw haar meisje amper te zien omdat zij anderhalf liter bloed verloor. Met stel en sprong naar de OK, daar een curettage………. Afijn, het was heel erg zwaar. En niet alleen voor de kraamvrouw, ook de nieuwgeboren vader ging door een rollercoaster van emoties! Je word vader maar ziet je vrouw vechten voor haar leven. De bloeddruk bleef hoog, en op de derde dag enorm en viel kraamvrouw weg! Wat er dan door je heen gaat is niet te beschrijven, wat een angstscenario. Gelukkig mocht het gezin op de 6e dag naar huis en dat was het moment dat wij aan het eind van de dag kennismaakte. Zo enorm blij dat zij na ruim een week ziekenhuis weer Thuis waren (opname ziekenhuis al voor bevalling ivm hoge bloeddruk) en toch nog een kraamtijd thuis konden krijgen. Kraamvrouw kon echt nog helemaal niets, haar bloeddruk bleef nog spannend hoog dus RUST-RUST-RUST,dat is je doel. Ik mocht extra dagen kramen en dat gaf een stuk verlichting en ik heb er gelukkig bijna een kraamweek kunnen zorgen. De baby deed het fantastisch, de borstvoeding liep met behulp van tepelhoedje heel goed. Feest kon beginnen. Elke dag een stukje vooruit, elke dag iets meer mobiel, elke dag bloeddruk iets lager…. Op dag 7 wel pijn bij toilet, hechtingen verwijderd. Pijnlijk omdat een hechting behoorlijk ingekapseld was, AUW AUW! Op dag 10 kon kraamvrouw haar baby zelf verzorgen en na een volle werkdag namen wij afscheid. Echter, nog geen twee dagen daarna kreeg ik bericht dat baby met koorts en verhoogde infectiewaarden in ziekenhuis was opgenomen! NEEEEEE, ook dat nog. Weer weg van huis, weer zorg om….Ik hoorde dit op het moment dat ik zelf de zorg voor kleinkinderen had (oma-dagen) en een heel warm klein mannetje in mijn armen. Hoge koorts bleef en op derde dag zijn we toch naar Huisartsenpost gegaan. Daar bleek een dubbele oorontsteking en antibiotica noodzakelijk. Bepakt en bezakt ging onze dochter en kinderen die avond weer naar huis, ondertussen was onze kater met dochter die morgen meegewandeld naar de supermarkt maar niet meer Thuis gekomen. We gingen dus weer een onrustige nacht tegemoet. De volgende dag ben ik alleen maar met die kat bezig geweest, uren gewandeld-zoeken-roepen. s´middags na een tip op de fiets gaan zoeken. Helaas, geen Carel. Onze kat is gechipt en daardoor konden wij hem s´avonds Thuis weer in onze armen sluiten omdat iemand hem gevonden had.

Wat ben je dan blij. En ook dan besef je weer hoe belangrijk Thuis is. Na al deze gebeurtenissen wil je ook wel even UIT huis en lokt het zonnetje buiten.  Heerlijke wandeling gemaakt en terwijl ik dit stukje schrijf krijg ik van het gezin bericht dat ook zij weer Thuis zijn. Hoe heerlijk is dat. HomeSweetHome….het beste medicijn!