Dat verdient een borrel

37 uren kraamzorg waren er nog over in het gezin. 12 waren in mindering gebracht ivm 2 dagen ziekenhuis. 37 uur is niet veel als je bedenkt dat kraamvrouw met een katheter EN bekkeninstabiliteit thuis kwam. Daarbij het eerste langverwachte kindje, dus alles nog nieuw. Ik mocht allereerst rust en vertrouwen brengen want ook nu weer kwam het gezin met veel extra zorg en opdrachten uit het ziekenhuis. Zeer verwarrend! Er moest gekolfd en bijgevoed worden! Ik ben eerst maar eens rustig gaan luisteren naar het verhaal van het gezin. Ondertussen moest de baby gevoed worden. Wat ik zag was nu al een goed aan de borst drinkende baby, borsten die handkolvend al melk gaven…. Conclusie : alle ingrediënten voor een normaal aan de borst drinkende baby waren hier aanwezig! Dus : Geen Kolf en Geen bijvoeding! Enorme opluchting bij het gezin! Ik roep niet ´zomaar` niet bijvoeden als het ziekenhuis dat wel zegt, maar in dit geval was het echt overbodig. Dat was het begin! Want er was veel zorg omdat kraamvrouw enorm veel pijn had en last van de katheter die pas na 3 dagen verwijderd mocht worden, vraag mij niet waarom. Dag 6 was nog totaal op bed, werd katheter verwijderd maar aan het eind van de dag weer teruggeplaatst ivm teveel residu, dag 6 kwam therapeute aan bed ivm immobiliteit en enorme rug en bekkenpijn, dag 6 werd afspraak in ziekenhuis gemaakt om zelf te kunnen gaan katheteriseren, dag 6 werd baby aangegeven….Dag 6 werd besloten dat gezin zo wie zo meer uren, maar ook extra dagen kraamzorg geïndiceerd kreeg. Geen overbodige luxe. Er was veel narigheid maar wat ik zag was enorm veel geluk en blijdschap, ondanks alle pijn en beperkingen. Volgende dag mocht ik mee naar het ziekenhuis, mocht ik kraamvrouw bijstaan en troosten bij het zelf katheteriseren, dat is geen grap als je net bevallen bent. Ik heb ook nu weer zoveel mogen leren.

Ik heb weer echte liefde mogen zien, want wat een gouden koppel samen. Elkaar bemoedigen en helpen, ik stond er weer bij en ik keek er naar, Trots, supertrots op deze kanjers.
Uiteindelijk heb ik 58 uur gekraamd, de uren en dagen vlogen voorbij. Het was intensief maar onvoorstelbaar leerzaam en waardevol. Ik werd gewaardeerd en de hemel ingeprezen waar ik verlegen van werd. Op dag 9 kwam therapeute weer oefeningen doen en ging het langzaam beter met liggen,zitten,opstaan. Op dag 9 kon kraamvrouw voor het eerst haar zoon zelf verzorgen. Op dag 9 heb ik gezegd dat kraamvrouw die nacht gewoon moest gaan slapen en niet na elke plas katheteriseren. Op dag 10 kwam ik in het gezin en voelde ik de blijdschap want de blaas deed het weer zelf, kon de kraamvrouw zonder hulp bewegen en haar baby verzorgen. Op dag 10 werd ik aan het eind van de dag nadat we alles doorgesproken en afgetekend hadden getrakteerd op een glas heerlijke wijn.

Ik heb ervan genoten, ik heb van deze kraamweek genoten, en ik geniet nog na want ik ging weg met een mand vol lekkernijen die helemaal bij mij passen. Ik heb hen, maar zij hebben ook mij leren kennen. Het was weer GOUD