Geen Druppel!! 10e dag!

De 10e en laatste dag in het gezin. Een alleenstaande stoere moeder. Ik zit aan het voeteneind van haar bed, we moeten goed met elkaar praten over hoe verder. Alleen is het haast niet te doen! Alle deskundigen zijn aan bed geweest met allerlei goede adviezen en tips maar na vandaag zal zij het alleen moeten doen en ondanks al die extra aandacht is er nog steeds geen melkproductie, en dat is  wat zij zo graag wil en naar verlangd : Haar lieve meisje borstvoeding geven, de warmte en koestering die beiden zo hard nodig hebben in een heel onrustig en moeilijk leven.

“Nog geen maand geleden stond haar leven op zijn kop. Vernederd en mishandeld door haar (ex) partner. Hoogzwanger en overstuur vluchtte zij naar een veilige plek en vond zij steun bij familie. Eindelijk durfde zij met haar verhaal naar de politie te gaan, in de hoop dat dit zou stoppen.”

Nu, een maand later (waarin heel veel gebeurd was) was zij de trotse moeder van een prachtig meisje en de meest gelukkige moeder! Alles zou zij voor dit grote wonder over hebben en inderdaad was niets haar teveel.

Op dag drie kwam ik in beeld. De voorgeschiedenis summier doorgekregen zag ik een jonge vrouw, op dag 2 in de middag thuisgekomen uit het ziekenhuis en een opstart van een collega gehad. De eerste nacht thuis was haar stiefmoeder bij haar gebleven om voor haar en de baby te zorgen. Het zou de laatste nacht met hulp zijn want vanaf nu zou zij het zelf gaan doen. Een stoere beslissing want het was flink klussen! Hoewel haar meisje goed aan-hapte aan de borst zag ik direct dat er (nog) geen productie was. De eerste 48 uur is dat geen probleem, het was een flinke baby en alle controle’s waren prima. Moedig bleef zij aanleggen maar als er geen productie is kan een kind niet drinken/als er niet goed gezogen word komt er geen melk….afijn, het was een wisselwerking en op dag 4 was baby 8% afgevallen(op zich niet zorgelijk) maar zij had geen natte luiers meer en ik rook een droog mondje. Handkolven gaf geen Druppel! Kolf werd in huis gehaald, vol goede moed gingen we aan de slag. Geen druppel! De tepels waren inmiddels door het nachtelijke aan de borst blijven sabbelen helemaal stuk gegaan. Ja, natuurlijk had ik haar daarop gewezen en gewaarschuwd maar ik begreep het ook wel. Als je het nog niet kent of herkend en je wilt zo graag borstvoeding geven en je staat er alleen voor dan denk je dat je er goed aan doet om de baby te laten zuigen, auw auw! Tepelhoedjes werkten niet. Kolven was gevoelig.  Op mijn fiets ging ik op dag 6 gauw tussen de bedrijven door naar huisartsenpost in de stad om syntocinon neusspray te halen, er was ook al een afspraak met lactatiekundige gemaakt. Elke 3 uur snoof zij trouw de synto voor het kolven, elke 3 uur kwam er geen Druppel. Fenegriek en Gezegende Distel capsules werden geslikt om melkproductie op gang te brengen, zonder echt resultaat. Ondertussen deed het grote prachtige wonder het geweldig, dronk zij gulzig haar fles leeg, groeide zij goed en was een heel tevreden meisje waar de kraamvrouw dolgelukkig van genoot. Echter, in haar achterhoofd gonsde de zorg om dat wat er gebeurd was en ook nog kon gebeuren. Want ook al was er geen rechtstreeks contact met de vader, hij was er wel en ze wist ook dat Buiten haar veilige huis er van alles speelde. Het eindelijk veilige wereldje nu van haar samen met haar pasgeboren meisje zou toch op de tocht komen te staan want instanties etc bleven haar bellen en mailen.

Verlenging van zorg was noodzakelijk en zo kwam het dat ik op dag 10 aan haar bed zat en wij na heel veel gesprekken nu toe waren aan hoe verder…….

Huilend en haar in mijn armen nemend kwamen we tot conclusie dat het wellicht het beste was om de borstvoeding los te laten. Alles had zij gedaan, andere mogelijkheden waren er echt niet meer. De tepels waren inmiddels goed genezen en ondanks haar voller aanvoelende borsten was het simpelweg niet gelukt. “Kan ik haar dan niet alleen s’avonds borstvoeding geven Nicolette?” vroeg zij mij huilend. Tja, dat kan je proberen maar het zal dan alleen voor het intense contact en hechting goed zijn, niet om haar goed te laten groeien. De knoop werd doorgehakt, zij zou het loslaten. En ook al was dit niet haar grootste wens, deze beslissing gaf wel rust. Zij ging douchen, ik ging ondertussen baby verzorgen en maakte een fles klaar. Onder de douche vandaan probeerde wij nog eens door handkolven of er wat melk kwam en wat wij niet meer verwachtte gebeurde nu toch ; er was 1 druppel moedermelk. Enorm blij keken wij elkaar aan, deze druppels waren voor dat prachtige meisje!! Ik legde de baby in haar armen en vol ongeloof keken wij wat er gebeurde! Niet eerder ben ik zo ontzettend blij geweest! Het grote wonder dronk aan haar borst! Geen Druppel werden nu toch Druppels, het kostbare goud werd gulzig weg gedronken. Wat een Euforisch gelukzalig moment!

Plan van aanpak voor de komende tijd werd nu heel anders. De eerstvolgende voeding zouden we weer kijken of dit zich zou herhalen, en dat gebeurde!

De komende tijd zal heel erg zwaar worden maar 1 ding kon niemand haar afnemen en dat was haar moment samen met haar prachtige meisje.

Trots en vol goede moed namen wij na een lange dag afscheid van elkaar.

Tranen van geluk en dankbaarheid stroomden over mijn wangen toen ik naar huis fietste. s’Avonds kreeg ik een bericht : “Nicolette, het gaat zo goed, het voelt zo fijn borstvoeding geven, echt een mama dochter momentje”

Ik ben trots op deze dappere vrouw en weer besef ik : Wat heb ik toch een prachtig beroep.