pas op de plaats

Het is druk geweest, na de vakantie een prachtige bevalling en daarna een heerlijk gezin in mijn eigen woonplaats. Schatten van mensen, het was weer een feestje. En terwijl ik 2 weken geleden op wacht zat borrelden het bij mij op om Het Leven te vieren. Afgelopen jaar veel gebeurd : kroonjarigen in de familie, kinderen geboren, dochter ten huwelijk gevraagd…….. het is door de hectiek van het leven “zomaar” voorbij gegaan. Daar stond ik bij stil terwijl ik wachtte op telefoontje. Appjes gestuurd naar kinderen en familieleden met de vraag of zij 28 aug. wat hadden. Iedereen kon die middag komen dus uitnodigingen gestuurd voor een verrassing voor man en schoonmoeder (60 en 90 jr geworden). Wat was het gezellig, ik geniet daar enorm van. Na 10 dagen werken heerlijk iedereen in goede doen om mij heen en heerlijk gegeten (BBQ). Gelijk Daarna 5 dagen oma, dus weer feest want ik vind het heerlijk. Alleen mijn lijf protesteerde en wel zo erg dat ik gisteravond nadat ik de laatste logeetjes thuis had gebracht enorme rugpijn bleef houden. Bezoek aan huisarts bevestigde dat wat ik mijn hart al wist en nu moet ik aan de pijnstillers en is mij rust geboden. Niets voor mij maar het is niet anders. De enige manier om mij stil te zetten is helaas op deze manier. Ik zit nu dus met boek op schoot en ga proberen om even naar mijn lichaam te luisteren.